با دوستانش دوست و با دشمنانش دشمن باشیم

ملاک بسیاری از دوستی‌ها و دشمنی‌های ما بر اساس منافع و علایق شخصی است. ابراز دشمنی با یک دوست به خاطر هواداری از تیم محبوب گرفته تا دوستی با یک شخص به خاطر علایق گروهی، نمونه‌ای از خطای رفتاری ماست. این رفتار نادرست با آموزه‌های دینی و اعتقادی همخوانی ندارد.

ملاک دوستی و دشمنی، باید بر مبنای هویت شیعی جور دیگری تعریف ‌شود. اگر کسی دوست علی و آل علی بود، باید با او دوست باشیم و اگر با آنان دشمن بود، باید از وی بیزاری جست. گرچه پذیرش این موضوع مشکل است و گاهی در تضاد با منافع شخصی است.

همانطور که در این فراز از زیارت عاشورا میخوانیم : « انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم » یعنی معیار صلح و جنگ من، شما اهل بیت می باشید و حقیقتا هرکس با شما سازگار و مطیع شما است؛ من نیز با او سازگار هستم و هر کس با شما سر جنگ و نافرمانی دارد، من نیز با او در نزاع و دشمنی‌ام.

علی بن ابیطالب(ع) و فرزندان معصومش را با کسی مقایسه نکنیم

از قول مولا علي عليه السلام نقل شده است:

لا يـُقـاسُ بـِآلِ مـُحَمَّدٍ (صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ) مِنْ هذِهِ الاْمَّةِ اَحَدٌ وَ لا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ اَبَداً

هـيـچ كـسـى را از ايـن امـت قـيـاس بـا آل مـحـمـّد(ص ) نـتوان كرد و آنان را كه نعمت ارشاد و هدايت آل محمد از سقوط نجات داده است نمى توان با آن پيشوايان الهى مساوى گرفت.

جایگاه رفیع اهل بیت علیهم السلام، فراتر از انسان‌های معمولی و عادی است. آیه تطهیر، عصمت اهل بیت از هر پلیدی را نشان می‌دهد. آیه مباهله، که علی علیه السلام را به منزله نفس نفیس پیامبر و فاطمه زهرا و حسنین را به عنوان نزدیکترین افراد به حضرت و مقربترین اشخاص نزد خداوند می‌شمرد. آیه تبلیغ که ابلاغ ولایت مولا علی علیه السلام و فرزندان ایشان را قرین رسالت پیامبر قرار می‌دهد. آیه مودت که از آن وجوب دوستی اهل بیت فهمیده می‌شود و آیات و روایات دیگری که درباره فضایل و مناقب اهل بیت عصمت و طهارت آمده است شاهد بر این مدعاست که جایگاه اهل بیت بسیار ویژه و خاص بوده و هیچکس با آنها قابل قیاس نیست. کسی جای آنها را نمی‌گیرد و کسی در مقیاس آنها سنجیده نمی‌شود.

فرزندانمان را بر محبت ایشان تربیت کنیم

از قول رسول گرامی نقل شده است: فرزندان خود را بر دوستی علی بن ابیطالب علیه السلام تربیت كنید.

آرزوي هر پدر و مادري داشتن فرزندان صالح بوده، دغدغه ذهنی و تلاش آنها براي فرزندان خويش نيز در همين جهت می‌باشد. تصمیم گیری با والدین است که تربیت اولادشان بر اساس فرهنگ و سنت‌ها و تعلق خاطرها باشد یا بر اساس مفاهیم دیگر. اگر فرزند صالح می‌خواهیم، اگر به دنبال عاقبت خیر برای او هستیم، اگر می‌خواهیم سهمی از نیکی‌های او در آخرت برای ما ثبت بشود، راهش در تربیت فرزند بر حب علی و اولاد علی است. ذهن کودک خود را با چیزهای دیگر و محبت‌های به دردنخور پر نکنیم.

در دینداری، نه از فرمان ایشان عقب بمانیم و نه کاسه‌ی داغ‌تر از آش باشیم :

خطرناک است که از دین عقب بمانیم ولی شاید خطرناکتر آن باشد که از دین پیش بیفتیم. خطرناک است که برای خودمان حرف‌های جدید خلق کنیم و بدعت بگذاریم و به نام دین بزنیم.

ماجرای غدیر تلنگر زیبایی است. وقتی که پیامبر (ص) دستور فرمودند هرکس جلوتر از قافله حاجیان حرکت کرده برگردد و هرکس عقب مانده خود را سریع به حضرت برساند تا امر ولایت مولا امیرالمومنین علیه السلام را ابلاغ بفرماید.

آبروی علی (ع) و اولاد علی را حفظ کنیم و از نام آن‌ها سوءاستفاده نکنیم

ماشینی را تصور کنید که پشت شیشه اش نام اهل بیت را نوشته است اما ورود ممنوع می‌رود! اجازه بدهید مثال‌های بیشتری نزنیم. بهتر است در دیندای خود مراقب نام و آبروی اهل بیت باشیم و نه جور دیگری.

از امام امام صادق (علیه‌السلام) خطاب به شیعیان نقل شده است : کونُوا لَنا زَیْناً وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شَیْناً یعنی زینت ما باشید نه باعث ملامت و سرزنش ما . بحارالانوار ج ۶۵ص ۱۵۱